zajadły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zajadłydli, zajadłydlejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzejednany, zaciekły, zażarty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajadły przeciwnik, wróg. Zajadły atak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zajadły — zajadłydli, zajadłydlejszy «zaciekły, zażarty, bezwzględny, nieustępliwy» Zajadły wróg. Zajadły spór. Zajadła walka … Słownik języka polskiego
ЗАЯДЛЫЙ — ЗАЯДЛЫЙ, заядлая, заядлое (польск. zajadly) (разг.). Завзятый, страстно отдавшийся какому нибудь занятию, рьяный. Заядлый игрок. Заядлый футболист. Заядлый спорщик. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова
заядлый — Заимств. из польск. яз., где zajadly суф. производное от zajadać «уплетать, пожирать» … Этимологический словарь русского языка
заядлый — Польское – zajadly (уплетать, есть). Слово заимствовано из польского языка, но с измененным значением в конце XVI в. Заядлым обычно называют азартного, увлеченного чем то человека (например, заядлый игрок) … Этимологический словарь русского языка Семенова
cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» … Słownik języka polskiego
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
spór — m IV, D. sporu, Ms. sporze; lm M. spory «spieranie się z kimś; polemika, zatarg» Spory graniczne, międzynarodowe. Zażarty, namiętny, zajadły spór. Spór między bratem a (i) siostrą. Rozstrzygnąć spór. Zażegnać spór. Toczy się spór o pieniądze.… … Słownik języka polskiego
zaciekły — zaciekłykli, zaciekłyklejszy «zawzięty, zacięty, zajadły, uparty w czymś; intensywny, zażarty» Zaciekli przeciwnicy. Zaciekły bój, opór. Zaciekła walka. Zaciekła dyskusja, polemika. Zaciekły spór. Ktoś zaciekły w uporze … Słownik języka polskiego
zacięty — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaciąć (p.) zacięty zaciętyęci, zaciętytszy w użyciu przym. «nieustępliwy, zawzięty w czymś, uparty, zaciekły, zajadły; będący wyrazem, objawem tych cech» Zacięty przeciwnik, wróg. Zacięty bój, opór. Zacięta… … Słownik języka polskiego
zajadle — zajadleej przysłów. od zajadły Pies szczekał zajadle … Słownik języka polskiego
